atuk n bintang bintang...aku sayang keduanya

bintang bintang ckp malam ini mau ngedates...owh sy sgt happy...

oleh kerana itu waktu lunch td sy ke jj (heylo opis aku ngan jj beberapa langkah aje okeh)...

terpk juga untuk belikan die chocolate...so jalan jalan di supermarket...sy suke supermarket jj maluri...sbb chocolate die sume best best...yummie...

setelah berpk, memule sy nak amik hersheys kisses cookies n cream..tp nnt sy jeles pule...sbb chocolate itu adalah favorita sy...hehehe...jadi sy terus belek membelek (sedangkan sudah sepatutnya masuk opis...tp x tidak kisah...kerana sy seperti suke kepada memo dan meeting meeting yg dilakukan oleh lembaga pengarah)...hehehe...

sedang sy menelek nelek chocolate (ini dikira consumer behavior jika di dalam istilah marketing) sy teringat satu kisah benar yg saye bace dr satu blog (x hengat lar sape empunya...sbb blog hop)...

die cite waktu die di kedai sedang beratur kat cashier, ade satu atuk depan dia nak tgah pegang chocolate nak bayar...waktu sampai giliran atuk tu harga chocolate tu dua ringgit lebih...atuk tu x cukup duit...die ade singgit je kot...so die letakkan blk chocolate tu kt kaunter...menurut penulis, die sgt sedih tgk keadaan atuk tu...sebab mungkin chocolate tu hendak diberikan kepada cucunya atau seseorang yang ingin digembirakan...tapi disebabkan x cukup duit die letak blk chocolate tu dan terus beredar dr kedai...penulis rase sedih melihat keadaan itu...lalu die belikan chocolate itu dan bile die keluar dr kedai atuk tu dah x kelihatan...

sy bergenang air mata waktu membaca entry post penulis itu...sbb sy teringat kisah sy dan atuk...sy cucu atuk paling tua merangkap cucu disayang (okeh aku perasan)...waktu sy 5-6 tahun sy nak sgt beg duit snoopy ke fido dido haa?? x ingat...jadi atuk bawak sy ke kedai...sy nak sgt purse itu...

atuk tanye cina kedai tu berape...

cina tu ckp 70 sen...sy pandang atuk sambil ckp

"atuk ade duit ke? kalo xde duit xyah beli lar"

atuk dan cina kedai tu tergelak...mungkin orang lain x paham...tp pada saya di ketika itu 70 sen sudah mahal harganya dan saya tak mau menyusahkan atuk...

tapi sy tetap pulang dr kedai dgn membawa purse berwarna merah itu...yeay...sy sayang atuk...

sama jugak mcm atuk dlm kisah entry penulis itu...pastinya die nak membelikan chocolate itu untuk seseorang yg disayangnya...

sy x sabar nak blk nak jumpe atuk...sy jumpe atuk hari hari sbb sy kan kolok (amry, ini bahasa negeri sembilan yg bermaksud kemanjaan @ kesayangan) atuk...ngeheheheee...

so below piccas adalah chocolate yg sy belikan untuk orang tersayang...bintang bintang...

ok dunt question me kenape aku x belikan atuk aku chocolate ni...untuk atuk aku belikan benda lain lar...hehehe...

bintang bintang n atuk, iza sayang kalian berdua...muah muah...